„Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy,
dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy.”
Hbr 11, 1
Trzynasta Oaza dla Dzieci z Rodzicami
Miejsce: Szczyrk
Termin: 30.07.-09.08.2022
Temat: WIERZĘ = CHCĘ BYĆ ŚWIĘTY
Tematy poszczególnych dni rekolekcyjnych:
- Wierzę w jednego Boga: Ojca i Syna, i Ducha Świętego = Chcę kochać tak, jak On
- Wierzę, że Słowo stało się Ciałem = Chcę poznać Jezusa
- Wierzę, że Chrystus umarł, zmartwychwstał i powróci = Chcę pójść do Nieba
- Wierzę w Ducha Świętego = Chcę by mnie prowadził
- Dzień górskiej wyprawy – bez tematu (ale z patronem 😉 )
- Wierzę, że Maryja jest Matką Bożą i naszą Matką = Chcę Ją naśladować
- Wierzę w Kościół – jeden, święty, powszechny i apostolski = Chcemy być Nim
- Wierzę w Rzeczywistą Obecność w Eucharystii = Chcę karmić się Jezusem
- Wierzę, że Bóg chce, abym był święty = Chcę być święty
Liczba uczestników: 103
Warsztaty: drewniany, makrama, stringart, projektowanie i wykonywanie kartek okolicznościowych, karton i papier – budowle 3D dla maluchów, dekoracyjne instalacje ze sznurka papierowego

Podczas poszczególnych dni rekolekcji staraliśmy się umacniać naszą relację z Panem Bogiem oraz pogłębiać nasze rozumienie prawd wiary (por. KKK 150), by móc po oazie nie tylko zawołać za św. Pawłem „Wiem, Komu uwierzyłem” (2 Tm 1, 12), lecz również „Wiem, w co wierzę”.
Każdego dnia naszymi towarzyszami na tej drodze ku świętości byli różni patronowie, których przykład pomagał nam lepiej zrozumieć temat danego dnia. Byli to św. Atanazy, św. Katarzyna ze Sieny, św. Joanna Beretta Molla, św. Ignacy Loyola, bł. Piotr Jerzy Frassati, cz. sł. B. Franciszek Blachnicki, św. Zelia i Ludwik Martin, bł. Carlo Acutis i św. Teresa Benedykta od Krzyża.
Nasze dzieci uczestniczyły w katechezach dopasowanych do swego wieku, a rodzice słuchali wykładów o filozofii i teologii. Próbowaliśmy choć trochę dotknąć tajemnicy Trójjedynego Boga, Wcielenia, Odkupienia, Rzeczywistej Obecności, lepiej poznać Maryję, Matkę Bożą i naszą, i uczyć się tego, że i my jesteśmy Mistycznym Ciałem Chrystusa, którego Głową jest Pan Jezus. Łączyliśmy się z Kościołem powszechnym w porannej jutrzni opartej na strukturze brewiarzowej, lecz przystosowanej do możliwości dzieci, oraz w codziennej celebracji Najświętszej Ofiary, zaś na modlitwach wieczornych uczyliśmy się różnych form modlitwy: zarówno spontanicznej jak i korzystania z tradycyjnych tekstów, słowem i śpiewem, radosnych pląsów na chwałę Pana i cichej adoracji, wzywaliśmy wstawiennictwa Szczyrkowskiej Pani, Matki Bożej Królowej Polski, modląc się różańcem, i wstawiennictwa tych, którzy nas już wyprzedzili w drodze do Nieba, odmawiając litanię do Wszystkich Świętych ze szczególnym uwzględnieniem naszych osobistych patronów.
Wracamy do naszych domów umocnieni i pełni wdzięczności za ten czas podarowany nam przez Boga, za wspólnotę i za wszystko, co przeżyliśmy, czego doświadczyliśmy i czego się nauczyliśmy. Jesteśmy pełni nadziei, że będzie on owocował w naszej codzienności.